Zarówno tańce, jak i muzyka Kakazu, są bardzo charakterystyczne. W zależności od położenia danego rejonu, szybkość tańca różni się. I tak w północnej części tańczy się szybciej i bardziej ekspresyjnie rusza rękoma, zaś na pozostałej części, poza górami, tańczy się równie szybko ale rękoma rusza się już wolniej.
Tańcem Kaukazu jest lezginka. Odróżnia się charakterystycznym rytmem, pochodzącym z narodów górskich Wielkiego Kaukazu.
Należy ona do tańca bardzo ekspresyjnego i niewątpliwie jednego z szybszych na świecie. Lezginka tańczona jest zarówno osobno, w parze, jak i zbiorowo. Aby taniec był bardziej widowiskowy, często na różnego rodzaju przedstawieniach tancerze ubrani są w tradycyjne stroje kaukaskie.
Elementem charakterystycznym lezginki tańczonej w parze, jest to, że mężczyzna nie trzyma i nie dotyka kobiety. Odgrywane są tu także dwie role, tzn. mężczyzna przybiera postać orła i wówczas jego taniec polega na wykonywaniu bardzo zdecydowanych ruchów oraz wolniejszym poruszaniu się, a także specyficznym układaniem rąk. Jednym z najtrudniejszych elementów, jakie musi wykonać mężczyzna jest niewątpliwie poruszanie się, jednocześnie stojąc na zgiętych palcach u nóg. Kobieta w tym duecie zaś wciela się w postać łabędzia. Będzie ją wyróżniała ogromna gracja i bardzo wyrafinowane poruszanie rękoma. W przypadku, gdy lezginka tańczona jest wyłącznie przez mężczyzn, wówczas możemy obejrzeć prawdziwe widowisko najrozmaitszych akrobacji.
Mężczyzna w tym tańcu, to także wojownik, który może mieć zaciśnięte pięści. Jego ruchy są wojownicze, zwarte i gotowe. Niewątpliwie w tańcu, musi wykazać się ochroną swej partnerki. Ta zaś jest znacznie delikatniejsza i wykazuje swymi ruchami większą płynność i łagodność. Nie ulega wątpliwości, że taniec ten należy do budujących wyjątkową fabułę, która co ważniejsze, jest tu najistotniejsza. Dla mieszkańców Rosji, Litwy i Ukrainy jest on z całą pewnością elementem kojarzącym się nierozłącznie z Kaukazem.